Mamy wiele źródeł i przekazów historycznych o odwiecznej wojnie między dwoma wielkimi grupami ludów. Raz jedni są górą, a raz drudzy. To jak zasada yin yang, nieuchronne dążenie do równowagi we wszechświecie. Musi być dzień i noc, lato i zima, miłość i nienawiść, pokój i wojna. To smutne i wiele religii chce zmienić ten boski porządek lub opiera swoje zasady moralne na akceptacji tylko jednej ze stron tego ukladu, ale ostatecznie wpada we własne sidła, gdy ich przedstawiciele prawią o pokoju, czyniąc wojnę.

Tym razem wyjaśnienie kilku wikipedystycznych bzdurek o etnonimie słowa 'szlachta'. Nasi dzielni językoznawcy wywodzą to słowo od jakiegoś nic nieznaczącego prapraniemieckiego słowa 'slahta' lub późniejszego 'szlachten' - zabijać. Ale czemu nikt nie wpadł na to (albo nie chciał wpaść), że to po prostu zrost 'z laha', czyli z rodu Lachów. A 'szlachten' znaczy 'z lach(a) ten', czyli 'ten jest z rodu Lacha'. Określenie to wprowadził Lech I ok. XVI w. p.n.e.