„Powieść minionych lat” jest jednym z najważniejszych źródeł na temat najdawniejszych dziejów Rusi Kijowskiej, a także Polski i Słowiańszczyzny. Zapis kronikarski pierwszych edycji dochodzi do 1117 roku, a znane redakcje różnią się nieznacznie, w zależności od okresu powstania.

Znany dokument „Dagome iudex”, datowany przez historyków na koniec X wieku, wciąż wzbudza wiele emocji, a badacze nie są zgodni zarówno, co do jego autentyczności, daty powstania, jak i prawidłowości odczytu zawartych w nim danych.

Relacja „Geografa Bawarskiego”, prawdopodobnie wywiadowcy króla Franków – Ludwika II, o plemionach słowiańskich i ich grodach w połowie IX w. stanowi jedno z ważniejszych źródeł na temat Słowiańszczyzny z tego okresu. Wciąż toczą się spory na temat rozumienia podanych przez tego anonimowego autora nazw plemiennych oraz możliwych lokalizacji ich zasiedlenia.

Wraz z wiosennym przylotem bocianów do Polski i otwarciem się macicy Ziemi ukaże się szósta książka Tomasza J. Kosińskiego o Słowiańszczyźnie pt. Życie erotyczne Słowian.

To przewodnik po obyczajach seksualnych naszych przodków, kulturze miłosnej, obrzędach, zabiegach i kulcie płodności. Z pewnością nie jest to "Słowiańska Kamasutra", choć i o praktykach seksualnych jest tu także mowa.

Premiera 24 marca 2021.

Na czas świątecznej kwarantanny, kiedy jest sporo czasu na czytanie, objadając się wigilijnymi smakołykami, przygotowaliśmy zajawki książek Tomasza J. Kosińskiego, w tym świężutkich "Bohaterów dawnych Słowian" oraz przypominajkę, czyli artykuł o Kraku. Miłej lektury. Szczodrych Godów.

Bohaterowie dawnych Słowian I:

https://www.academia.edu/44770862/BOHATEROWIE_DAWNYCH_S%C5%81OWIAN_T_I

Atak Kraka, czy na Kraka:

Na załączonej mapie przedstawiającej zasiedlenie Galii w I w. p.n.e. widać  Wenetów w Armoryce (Aremorio – Morze Ariów), a po sąsiędzku m.in.

Cheruskowie (łac. Cherusci) – jedno z plemion zamieszkujących Germanię, przez co z marszu uznawane jest za germańskie, czyli w dzisiejszym rozumieniu protoniemieckie, choć jak wiemy w tej krainie geograficznej jaką była Germania rezydowało wiele plemion o różnym pochodzeniu etnicznym, w tym teutońskie, gockie, sarmackie, protosłowiańskie, celtyckie.

Bastarnowie, zwani inaczej Peucynami (Peukami), uważani są przez niektórych za plemię germańskie, choć inni przyjmują, że to była społeczność mieszana celtycko - scytyjska, co tylko potwierdza, iż mamy tu do czynienia bardziej ze spekulacjami aniżeli materiałem dowodowym.