Tomasz J. Kosiński wydał do tej pory 7 publikacji o Słowiańszczyźnie:

Tomasz Kosiński założył w lipcu 2021 r. Grupę Projektową Wedamedia, która prowadzi 11 bratnich projektów internetowych zajmujących się propagowaniem wedukacji.

Wraz z wiosennym przylotem bocianów do Polski i otwarciem się macicy Ziemi ukaże się szósta książka Tomasza J. Kosińskiego o Słowiańszczyźnie pt. Życie erotyczne Słowian.

To przewodnik po obyczajach seksualnych naszych przodków, kulturze miłosnej, obrzędach, zabiegach i kulcie płodności. Z pewnością nie jest to "Słowiańska Kamasutra", choć i o praktykach seksualnych jest tu także mowa.

Premiera 24 marca 2021.

Na czas świątecznej kwarantanny, kiedy jest sporo czasu na czytanie, objadając się wigilijnymi smakołykami, przygotowaliśmy zajawki książek Tomasza J. Kosińskiego, w tym świężutkich "Bohaterów dawnych Słowian" oraz przypominajkę, czyli artykuł o Kraku. Miłej lektury. Szczodrych Godów.

Bohaterowie dawnych Słowian I:

https://www.academia.edu/44770862/BOHATEROWIE_DAWNYCH_S%C5%81OWIAN_T_I

Atak Kraka, czy na Kraka:

Na załączonej mapie przedstawiającej zasiedlenie Galii w I w. p.n.e. widać  Wenetów w Armoryce (Aremorio – Morze Ariów), a po sąsiędzku m.in.

Cheruskowie (łac. Cherusci) – jedno z plemion zamieszkujących Germanię, przez co z marszu uznawane jest za germańskie, czyli w dzisiejszym rozumieniu protoniemieckie, choć jak wiemy w tej krainie geograficznej jaką była Germania rezydowało wiele plemion o różnym pochodzeniu etnicznym, w tym teutońskie, gockie, sarmackie, protosłowiańskie, celtyckie.

Lugiowie (Lugi, Lygii, Ligii, Lugiones, Lygians, Ligians, Lugians, Lougoi), znani w źródłach z okresu już przed naszą erą i w pierwszych wiekach naszej ery, czasem określani byli też jako Vandilii (Wandalowie). Kojarzeni są z kulturą przeworską, a niektórzy łączą z nimi m.in. stanowisko w Masłomęczu w Lubelskiem oraz w Bejscach (Jan Bulas).

Krak (Krakus) przez współczesnych historyków uważany jest za fikcyjną postać, znaną jedynie z legend. Lekceważą oni przekazy historyczne i etnograficzne, dopatrując się pod przekręconymi zapisami jego imienia odrębnych postaci, co więcej, nie związanych nawet ze Słowianami.

Bastarnowie, zwani inaczej Peucynami (Peukami), uważani są przez niektórych za plemię germańskie, choć inni przyjmują, że to była społeczność mieszana celtycko - scytyjska, co tylko potwierdza, iż mamy tu do czynienia bardziej ze spekulacjami aniżeli materiałem dowodowym.